சாத்தப்பட்ட கதவுகளினூடான தரிசனம்

சுடத் தொடங்கிவிட்ட சூரியனின் கதிர்கள்
நீள்வதை ரசித்துக்கொண்டே
நெடிதுயர்ந்த கூரையொன்றின் மேலமர்ந்த பறவை
அலகால் கோதிக்கோதி அழுக்குகளை உதறி
தன் சிறகுகளைச் சுத்தமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறது

சலசலக்கும் இலைகளில் இல்லை தன் உயிர்
தாங்கிப்பிடிக்கும் வேரிலிருக்கிறதென நம்பும் அம்மரம்
தன் நிறமிழந்த சருகுகளை உதிரக்கொடுத்துவிட்டு
கொடுங்குளிரில் தவமிருந்ததன் பயனாய்
புதியதளிர்களை ஏந்திக்கொண்டிருக்கிறது இந்த இளவேனிலில்

தனக்குள் இறுகிக்கிடந்த பனிப்பாறைகள்
இளகுவதை இயல்பாய் ஏற்றபடி
மெல்லப்படரும் வெய்யிலுக்கு
உருகிஓடத் துவங்கியிருக்கிறது அந்த ஆறு

ஆனால்
சுற்றியெழுப்பப்பட்ட சுவரும்
சாத்தப்பட்ட கதவுசன்னல்களுமே
பாதுகாப்பெனும் உன்பார்வையில்
இவைஎதுவுமே விழப்போவதில்லை
அறைகவிழ்ந்திருக்கும் இருளும்
அங்கு ஏற்றப்பட்டிருக்கும்
ஒன்றிரண்டு மெழுகுவர்த்திகளையும் தவிர

மேலே உள்ளது எனக்குக் கவிதை எழுதவருகிறதா என்ற வழக்கமான பயிற்சியில் இன்றும் எழுதியது. இனிக் கீழே எழுதப்போவது ஒரு விவாதத்தின் தொடர்பான எண்ணங்கள். காலம்கடந்தவைதான். ஆனாலும் தோன்றியதைச் சேமித்துக்கொள்ளவே இப்பதிவு.

ஒரு எளிய வினா. கற்றறிந்த எம் நண்பர்கள் விவாதிக்கிறார்கள் தமிழ்மணம் விவாதக்களத்தில். "பெண்கள் மூடிக்கொள்ள வேண்டுமா?". இதுதான் கேள்வி. அடித்துப்பிடித்து ஆண்கள் ஓடிவருகிறார்கள் பெண்கள் பற்றி முடிவெடுப்பதற்கு. சரி. ஓடிவந்தவர்கள் ஒற்றுமையாக ஒரு முடிவெடுத்தார்களா என்றால் அதுவுமில்லை. இரண்டு அணிகளாகத் திரண்டு எதிரெதிரே நின்றுகொண்டார்கள். "ஆண்கள் பத்துபேர் இருந்தாலும் ஒருவீட்டில் ஒற்றுமையாக இருப்போம், ஆனால் இரண்டு பெண்களை இருக்கச்சொல்லுங்கள் பார்ப்போம்" என்று வேட்டியை வரிந்துகட்டிக்கொண்டு வலைப்பதிவில் வாய்ச்சவால்விட்டுக்கொண்டிருக்கும் வீரத்தமிழர்களை நினைத்துக்கொண்டு "பிறகேன் பெண்களின் உடைவிடயம் பற்றிப் பேசுகையில்கூட ஆண்கள் இதில் என்மதமே உயர்ந்தது, உன்மதம் எப்போதும் இப்படித்தான் எனச் சண்டையிடுகிறார்கள்?" எனக் கேள்வியெல்லாம்
உங்களுக்கு நீங்களே கேட்டு இந்த இடத்தில் குழப்பிக்கொள்ளக்கூடாது. அந்தக் கேள்வியைத் தப்பித்தவறி நீங்கள் வெளியிட்டால்கூட "அதுவா? பேசியது பெண்களைப் பற்றியல்லவா? அதுதான் இப்படி இரண்டாக அணிபிரிந்து சண்டையிட நேர்ந்தது. மற்றநேரங்களில் நாங்கள் மகாத்மாக்களே" என்றும் பதில்சொல்லத்தெரிந்தவர்கள்தான் மேற்படி வீரத்தமிழர்கள் என்பதையும் இந்நேரத்தில் நீங்கள் மனதில் இருத்திக்கொள்ளவேண்டும். நிற்க.

உடை விலங்கிலிருந்து மனிதன் தன்னை வேறுபடுத்திக்கொண்டதன் அடையாளங்களில் ஒன்று. ஆனால் அந்த உடையை யார் எப்படி அணியவேண்டும் என்பது அவரவர் விருப்பங்கள், ரசனைகள், பொருளாதார வசதிகள் சார்ந்தது. பள்ளியிலோ, அலுவலகத்திலோ, இராணுவத்திலோ மற்ற பணி, கல்விசார்ந்த இடங்களிலோ உடைசம்பந்தமான விதிகள் இருபாலருக்கும் பொதுவானவை. கடைப்பிடிக்கப்படவேண்டியவை. இவைதாண்டி மற்ற இடங்களில், நேரங்களில் தம் உடையைத் தேர்ந்தெடுப்பது அவரவர் சுதந்திரம். அவரவர் கண்ணியத்தை அவரவர்
காப்பாற்றிக்கொள்ள உரிமையுடையவர்கள். இதில் இடத்திற்கு இடம், மனிதருக்கு மனிதர், நாட்டுக்கு நாடு, காலத்திற்குக் காலம் வேறுபாடுகள் நேரலாம் வடிவங்களில். உடை பற்றி பொதுவான கருத்தென்றால் இதற்குமேல் எதுவும் வேண்டியதில்லை.

ஆனால் பெண்களுக்கான கட்டுப்பாடுகள் விதிக்கப்பட்டதில் உடையும் அடங்கும். கணவன் இருந்தால் எப்படி உடுத்திக்கொள்ளவேண்டும்? இறந்தால் எப்படி உடுத்திக்கொள்ளவேண்டும்? மகா சன்னிதானங்களில் பெண்கள் எதுவரை போகலாம்? எங்கு போகக்கூடாது? பெண் தொட்டாலே தீட்டாகிக் கோபிக்கும் சாமிகோயிலுக்குப் போகப் பெண்களுக்கு உள்ள வயதுவரம்பு என்ன? மடங்களின் பீடாதிபதிகள் பிரசாதமாய்த் தரும் பழங்களை
பெண்களுக்கு எப்படித் தரவேண்டும்? என்பதான விதிகளை இன்னும் இந்துமதம் கொண்டிருக்கவே செய்கிறது. அதைப்போலவே இஸ்லாம் மதத்திலும். சானியா மிஷ்ரா எனும் பெண் ஒரு டென்னிஸ் வீராங்கனையாக அவருக்கு விளையாட ஏற்றதை அணியும்போதும் அவரின் குட்டைப் பாவாடையை விமர்சிப்பதுவரையான உரிமையை அது கொண்டிருக்கிறது. இதில் வாதிடும் நண்பர்கள் அவரவர் மதங்களைக் காப்பாற்றிக்கொண்டு
அடுத்தவர் மதத்தை மட்டும் தயக்கமின்றிச் சுட்டுகிறார்கள். இதில் இஸ்லாம் மதத்தைக் கண்டிக்கும் சிலரைத் தனியாக " இந்துமதத்தில் ஏன் பெண்கள் அர்ச்சகராகக்கூடாது?" என்று கேள்விகேட்டால் அங்கு பெண்களின் மாதவிலக்குத் தீட்டால் கடவுளின் புனிதம் கெட்டுப்போவதிலிருந்து, பெண்கள் அர்ச்சகராயிருந்தால் கோயிலுக்குவரும் ஆண்களின் மனது கெட்டுப்போவது வரையான காரணங்களை அடுக்குபவர்களே. இஸ்லாம் மதத்தில் இதையே பெண்களின் உடைக்குச் சொல்கிறார்கள்.

பெரிய வித்தியாசம் ஒன்றுமில்லை. உற்றுநோக்கினால் இரண்டுக்கும் அடித்தளம் ஒன்றே. பெண்கள் என்பவர்கள் ஆண்களின் மனது கெட்டுப்போகாமல் பாதுகாக்கவேண்டிய வீராங்கனைகள். அது எப்படியென்றால் தம்மை விலக்கிக்கொண்டும், உச்சிமுதல் பாதம்வரை
மறைத்துக்கொண்டும். இவைதான் மதங்கள் பெண்களைப் பார்க்கும் பார்வைகள். இதன் பொருள் இதுதான்:- "ஆண் தனக்குள் எழுந்தாடும் காமப் பரதேசியை அடக்கமுடியாத கையாலாகத்தனமோ அல்லது உடல்திமிரோ கொண்டு அலையும்போதெல்லாம் எந்தப் பெண்ணென்றாலும் உறவாடுவான். அதை அடக்கவேண்டிய ஒழுக்கமோ, கட்டுப்பாடோ, நியாயமோ இல்லை. ஆனால் பெண்கள்தான் அந்த ஆண்களுக்குள் அப்படியொரு காமப்பரதேசி எழுந்தாடாவண்ணம் தம்மை அமைத்துக்கொள்ளவேண்டும்". இதைக் கடைப்பிடிக்க வைப்பதற்குத்தான் கடவுளின் பெயர்களும், மதங்களின் விதிகளும்.

இதில் இன்னொரு முக்கியமான விடயத்தைக் கவனிக்க வேண்டும். அப்படி ஒரு ஆணின் மனம் கெட்டுப்போகாதபடி உடையணிந்து ஒதுங்கி இருக்கும் பெண்கள் மட்டும் 100 சதவீத பாதுகாப்போடு இருக்கிறார்களா இந்த உலகில் என்பதைப் பார்க்கையிலேயே இந்த மதப் புரட்டுகள் அம்பலமாகிவிடும். ஐநா சபை போன்ற அமைப்புகளின் புள்ளிவிவரத்தில் எத்தனை நிமிடத்திற்கு ஒருமுறை உலக அளவில் பெண்கள் உடல் வன்முறைக்கு ஆளாகிறார்கள் என்ற நுண்ணிய கணக்குவிவரங்களையெல்லாம் விட்டு மேலோட்டமாக "போரும் பெண்களும்" என்று போட்டுத் தேடினாலே கிடைக்கிறது web.amnesty.org என்னும் தளமும் அதில் சேகரித்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் உலக அளவில் போர்களில் வன்புணரப்பட்ட
பெண்களின் வலிகளும், கணக்குகளும்.

I was sleeping when the attack on Disa started. I was taken away by the attackers, they were all in uniforms. They took dozens of other girls and made us walk for three hours. During the day we were beaten and they were telling us: "You, the black women, we will exterminate you, you have no god." At night we were raped several times. The Arabs guarded us with arms and we were not given food for three days."

A female refugee from Disa [Masalit village, West Darfur], interviewed by Amnesty International delegates in Goz Amer camp for Sudanese refugees in Chad, May 2004 என்று தொடங்குகிற அந்தத் தளத்தின் ஒரு பக்கத்தில் அக்குறிப்பிட்ட போரில் வன்புணரப்பட்ட பெண்களின் எண்ணிக்கை ஆயிரக்கணக்கில் என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

The girls spend their lives being intimidated and threatened by guerrillas and paramilitaries. They are accused of having relationships with men from the other side. Between February and March [2004] the bodies of three girls who had been raped were found in the area. They mark their territory by leaving scars on the bodies of the women. It is a terror without sound. Sometimes they punish women for wearing low-slung jeans but other times they make them wear low-cut tops and miniskirts so that they can accompany them to their parties"

All the armed groups – the security forces, paramilitaries and the guerrilla – have sexually abused or exploited women, both civilians or their own combatants, in the course of Colombia’s 40-year-old conflict, and sought to control the most intimate parts of their lives. By sowing terror and exploiting and manipulating women for military gain, bodies have been turned into a battleground. The serious abuses and violations committed by all the parties to the armed conflict remain hidden behind a wall of silence fuelled by discrimination and impunity. This in turn
exacerbates the violence that has been the hallmark of Colombia’s internal armed conflict. It is women and girls who are the hidden victims of that conflict. என்று தொடங்கும் அதன் இன்னொரு பக்கம் அதே நிகழ்வில் நடந்தேறிய இன்னும் பல கொடுமைகளையும், அதைப்பற்றிய ஐநா பிரதிநிதியின் நேரடி விசாரணை அறிக்கையையும் காட்டுகிறது.

இவை வெறும் இரண்டு உதாரணங்கள்தான். மிகச்சமீபத்தின் ஈராக் போரில் இதுபோன்று நடந்தவைகளையோ, இராணுவத்தின் தொடரும் அத்துமீறல்களாய் இலங்கையில் நடந்ததை, நடப்பதை சமீபத்தில் தன் பதிவில் தமிழ்நதி எழுதியதையோ நான் இங்கு மீள்பதிப்புச் செய்யாமலே தினம் உலகச்செய்திகள் படிக்கிற யாரும் அறியமுடியும். வீரப்பனைப் பிடிக்கப் போகையில் வழியில் அகப்பட்ட சின்னாம்பதி கிராமத்துப் பெண்களைச் சின்னாபின்னம் செய்தவர்களின் கதையைத் தமிழகச் செய்திகளை நினைவில் வைத்திருக்கும் யாரும் மறக்க முடியாது.

இந்தப் பெண்கள் செய்த குற்றமென்ன? உறங்கிக்கொண்டிருப்பவர்களையும், உணவருந்திக்கொண்டிருப்பவர்களையும் வீடுபுகுந்துஇழுத்துக்கொண்டுபோய் வன்புணர்ந்த ஆண்களின் கண்களுக்கு முன்னால் தங்களை மூடிக்கொள்ளாமல் வந்து மோகினி ஆட்டம் ஆடியா அந்த ஆண்களின் காம உணர்வை எழுப்பிவிட்டார்கள்? மூடிக்கொண்டிருப்பது பெண்களுக்கு நல்லதாம், பேசுகிறார்கள் எம் கற்றறிந்த நண்பர்கள்.

பேசுங்கள்...பேசிக்கொண்டேயிருங்கள். மடமையோ, மாற்றமோ அது மதங்களில் இருந்து உருவானதில்லை, உருவாகப்போவதுமில்லை. மதங்களையும் உருவாக்கிய மனித மனங்களில் இருந்தே அவை உருவாயின, உருவாகவும் இருக்கின்றன. பெண்களூக்கு வஞ்சனையில்லாமல் அநீதி வழங்கியதில் எந்த மதமும் சளைத்ததல்ல. ஏனென்றால் வழிபடும் கடவுள்களில் வேற்றுமையிருந்தாலும் பெண்களைப் பற்றிய கருத்தாக்கத்தில்
மதங்களுக்கிடையே மட்டுமில்லை சாதிகளுக்கிடையேகூட வேற்றுமை இல்லை அவ்வளவாக. விருப்பமிருப்பவர்கள் அவற்றைக் கடந்து போகிறார்கள். இல்லாதவர்கள் அங்கேயே நிற்கிறார்கள்.

சுற்றியெழுப்பப்பட்ட சுவரும்
சாத்தப்பட்ட கதவுசன்னல்களுமே
பாதுகாப்பெனும் பார்வையில்
எதுவுமே விழப்போவதில்லை
அறைகவிழ்ந்திருக்கும் இருளும்
அங்கு ஏற்றப்பட்டிருக்கும்
ஒன்றிரண்டு மெழுகுவர்த்திகளையும் தவிர

பின்குறிப்பு:-

தமிழ்மணம் விவாதக்களத்தில் பெண்களின் உடை விடயம் மதவிவாதமாய்த் திசைதிரும்பியிருந்தபோதும் இடையில் புகுந்து இதைச் சரியான கோணத்தில் அணுகியிருந்த, எனக்குச் சில புரிதல்களைத் தந்த பின்னூட்டங்களை எழுதியிருந்த நண்பர்களுக்கும், தோழியர்க்கும் நன்றி.